ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ
||||||||||
26 Nov.

Η «γιαγιά» της ροκ Tina Turner κλείνει τα 78 της χρόνια!

H Tina Turner γεννήθηκε σαν σήμερα 26 Νοεμβρίου το 1939.

Με τη χαρακτηριστική βραχνάδα στη φωνή, τα καλλίγραμμα πόδια και τα «ατίθασα» μαλλιά, η Τίνα Τάρνερ έμελλε να γίνει οπτικοακουστικό σύμβολο: την αναγνωρίζεις μεμιάς είτε ακούγοντας είτε βλέποντάς τη.

Η «βασίλισσα» της ροκ μέτρησε περισσότερα από 50 χρόνια στο μουσικό στερέωμα, γεγονός που θα καλούσε σε αναπροσαρμογή του τιμητικού της τίτλου, μιλώντας πια για «γιαγιά» της ροκ!

Μια «γιαγιά» όμως ηλεκτρισμένη, που μεταμορφώνεται στη συναυλιακή σκηνή σε ντίβα του πενταγράμμου. Τραγουδίστρια, χορεύτρια και ηθοποιός, η Τίνα Τάρνερ θα γινόταν μια από τις πλέον πετυχημένες γυναίκες ερμηνεύτριες, με την απαράμιλλη ενέργειά της στη σκηνή να κάνει τα πλήθη να συνωστίζονται για να την ακούσουν, σε επίπεδα ρεκόρ μάλιστα: έχει κόψει περισσότερα εισιτήρια από κάθε άλλο σόλο μουσικό στην Ιστορία!

Είναι βέβαια και τα 8 Βραβεία Grammy που έχει λάβει για τις ερμηνείες της, αλλά και οι περισσότερες από 100 εκατομμύρια πωλήσεις που έχει σημειώσει παγκοσμίως, που την κάνουν μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες όλων των εποχών.

Ας δούμε λοιπόν την ταραχώδη και περιπετειώδη ζωή της μεγάλης κυρίας του ροκ…

Πρώτα χρόνια

Η Tina Turner γεννιέται ως Anna Mae Bullock στις 26 Νοεμβρίου 1939 στο Τενεσί των ΗΠΑ. Οι γονείς της, φτωχοί κολίγοι, χωρίζουν όταν η Τίνα ήταν ακόμα σε μικρή ηλικία, αφήνοντας την ανατροφή της ίδιας και της αδερφής της στη γιαγιά των δύο κοριτσιών. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 βέβαια η γιαγιά θα εγκαταλείψει τα εγκόσμια, με τις δύο αδελφές να μετακομίζουν στο St. Louis του Μισούρι για να ξαναβρεθούν κοντά στη μητέρα τους.

Όντας ακόμα στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της, η Τίνα θα αναδειχτεί μέσα από την R&B σκηνή της πόλης, κάνοντας τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της και περνώντας τον περισσότερο καιρό της στο περίφημο Club Manhattan. Ήταν εκεί το 1956 που θα γνώριζε τον πιονέρο του ροκ & ρολ Ike Turner, η μπάντα του οποίου Kings of Rhythm αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του κέντρου διασκέδασης. Σύντομα η ερμηνεία της Τίνα θα κέρδιζε τον σεβασμό του συγκροτήματος (και την καρδιά του Ike φυσικά), με την ίδια να μετατρέπεται ευθύς στο καλύτερο κομμάτι των εμφανίσεων του γκρουπ!

Μπαίνοντας στα charts

Το 1960, όταν η βασική φωνή της μπάντας δεν εμφανίστηκε στην ηχογράφηση του νέου άλμπουμ των Kings of Rhythm, ήταν η στιγμή της: η Τίνα ερμηνεύει το «A Fool in Love», το σινγκλ στέλνεται σε ραδιοφωνικό σταθμό της Νέας Υόρκης και κυκλοφορεί τελικά ως «Ike & Tina Turner». Το κομμάτι γίνεται τεράστια R&B επιτυχία και σκαρφαλώνει γρήγορα στα charts.

Το συγκρότημα μετονομάζεται σε «Ike and Tina Turner Review» και περιοδεύει στη χώρα, γινόμενο γνωστό για τις «ηλεκτρισμένες παραστάσεις» του. Κεφαλαιοποιώντας την επιτυχία του «A Fool in Love», η μπάντα κυκλοφορεί το 1961 μια σειρά ακόμα από σινγκλς, περιλαμβανομένων των «It’s Gonna Work Out Fine», «Poor Fool» και «Tra La La La La», βλέποντας τη φήμη του να εκτοξεύεται.

Ο έρωτας του Ike και της Τίνα θα κορυφωθεί με τον γάμο του ζευγαριού το 1962 στην Τιχουάνα του Μεξικού, ενώ δύο χρόνια αργότερα θα γεννηθεί και ο γιος τους, Ronnie. Η Τίνα είχε βέβαια ήδη έναν γιο από εξώγαμη σχέση, την ώρα που ο Ike είχε δύο ακόμα παιδιά από προηγούμενες περιπέτειές του.

Επόμενος σταθμός το 1966, όταν η επιτυχία των Τίνα και Ike θα έφτανε σε νέα δυσθεώρητα επίπεδα με την κυκλοφορία του δίσκου τους «River Deep, Mountain High», προϊόν συνεργασίας με τον περίφημο μουσικό παραγωγό Φιλ Σπέκτορ. Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ πέρασε στα μουσικά «ψιλά» της Αμερικής, έγινε όμως τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη, φέρνοντας στο ζευγάρι διεθνή αναγνώριση.

Το 1969 περιοδεύουν πλάι στους Rolling Stones, ανοίγοντας τις συναυλίες τους και βλέποντας το κοινό τους να πολλαπλασιάζεται. Το ολοένα και ανερχόμενο δίδυμο συνέχισε την κοινή πορεία και στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’70, με πολυάριθμα κομμάτια της μπάντας να μπαίνουν στα charts, όπως τα «Proud Mary» και «Nutbush City Limits». Το 1975 μάλιστα η Τίνα κάνει και το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο, ενσαρκώνοντας την Acid Queen στο μιούζικαλ των Who «Tommy»…

Σόλο καριέρα

Παρά την επιτυχία της κοινής μουσικής καριέρας του ζεύγους Τάρνερ, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο γάμος τους έπνεε πλέον τα λοίσθια. Το 1976 θα είναι η καθοριστική χρονιά, με το ζευγάρι να χωρίζει τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο, με το επίσημο διαζύγιο να έρχεται το 1978: η Τίνα παρέθεσε ως αιτίες χωρισμού τη συχνή σωματική κακοποίηση, την απιστία του συζύγου της και το αυξανόμενο πρόβλημά του με τον εθισμό στο αλκοόλ και τις εξαρτησιογόνες ουσίες. Οι προσωπικές της περιπέτειες θα την ωθούσαν να στραφεί στον βουδισμό το 1974.

Στα χρόνια που ακολούθησαν το διαζύγιο, η Τίνα θα έβλεπε την καριέρα της να ξεκινά πάλι από το μηδέν, ανεβαίνοντας αργά και βασανιστικά. Σύμφωνα με την ίδια, όταν εγκατέλειψε τον Ike, είχε στην τσέπη της «36 σεντς και μια κάρτα βενζίνης». Τα χρόνια χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα δύσκολα: για να θρέψει τα παιδιά της, θα κάνει πολυάριθμες δουλειές του ποδαριού, εργαζόμενη συχνά ως οικιακή βοηθός και καθαρίστρια.

Δεν σταμάτησε βέβαια ποτέ τις εμφανίσεις, μόνο που τώρα το όνομά της μόστραρε σε κακόφημα κλαμπ κι αυτό περιστασιακά, την ίδια ώρα που η σχέση της με τη δισκογραφία θα περιοριζόταν σε γκεστ συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών, με την εποχή να μη μετρά καμία αξιοσημείωτη επιτυχία…

Επιστροφή στην κορυφή

Το 1983 έμελλε να είναι ωστόσο η χρονιά της: η σόλο καριέρα της Τάρνερ αρχίζει να απογειώνεται μετά την ηχογράφηση της επανεκτέλεσης του περίφημου κομματιού του Al Green «Let’s Stay Together».

Την επόμενη χρονιά θα κάνει τη δυναμική -και άκρως θεαματική- επιστροφή στη δισκογραφία, με το πρώτο (και εδώ και καιρό πολυαναμενόμενο) σόλο άλμπουμ της «Private Dancer»! Ο κόσμος το λάτρεψε και οι κριτικοί το αποθέωσαν, με τον δίσκο να κερδίζει 4 Βραβεία Grammy και να σημειώνει πωλήσεις που άγγιξαν τα 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Η Τίνα ήταν πλέον γνωστή για τις ιδιαίτερα θεαματικές και ενεργητικές εμφανίσεις της στη σκηνή, με τη χαρακτηριστική βραχνάδα της φωνής της να αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς. Ήταν όμως και τα «σήματα-κατατεθέν» της, το πυκνό και ατίθασο μαλλί και τα καλλίγραμμα πόδια της, τα οποία επιδείκνυε πάντα με τη βοήθεια μίνι φορεμάτων και φουστών.

Το 1985, η Τάρνερ θα επιστρέψει στο μεγάλο πανί, με την περίφημη πλέον εμφάνισή της δίπλα στον Μελ Γκίμπσον στην ταινία «Mad Max Beyond Thunderdome»! Το κομμάτι που ερμηνεύει για τις ανάγκες του φιλμ, «We Don’t Need Another Hero», γνωρίζει μάλιστα τη δική του επιτυχία και γίνεται ανάρπαστο.

Το 1986 εκδίδεται η αυτοβιογραφία της «I, Tina», που θα μεταφερθεί κατόπιν στο σινεμά με τίτλο… «What’s Love Got to Do with It?», με το σάουντρακ του φιλμ να γίνεται δύο φορές πλατινένιο.

Την ίδια χρονιά, το 1986, θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο σόλο άλμπουμ της, το «Break Every Rule», εγκαθιδρύοντάς τη πλέον ως «βασίλισσα» του ροκ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακολουθούν κατόπιν το «Tina Live in Europe» (1988), το οποίο της φέρνει άλλο ένα Grammy, και το «Foreign Affair» (που περιλαμβάνει το κομμάτι «(Simply) The Best»), το οποίο ξεπερνά σε πωλήσεις ακόμα και το «Private Dancer».

Κατοπινά χρόνια

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, η Τίνα Τάρνερ κυκλοφόρησε δύο ακόμα άλμπουμ, τα «Wildest Dreams» και «Twenty Four Seven», τα οποία ακολούθησαν την ίδια αξιοσημείωτη πορεία. Ηχογράφησε επίσης αναρίθμητα κομμάτια για κινηματογραφικά σάουντρακ, στα οποία περιλαμβάνονται φυσικά τα μνημειώδη «Goldeneye» και «He Lives in You».

Το 1991, ο Ike και η Τίνα Τάρνερ περιλήφθηκαν στο Hall of Fame του ροκ & ρολ, με τον πρώην σύζυγο ωστόσο να μην παρουσιάζεται στη λαμπρή τελετή, καθώς ήταν στη φυλακή για κατοχή ναρκωτικών ουσιών (πέθανε το 2007 από υπερβολική δόση).

Παρά το γεγονός ότι έχει πλέον ημι-αποσυρθεί, η Τάρνερ κάνει αραιά και πού εμφανίσεις και ηχογραφήσεις, όπως την τεράστια περιοδεία που ξεκίνησε το 2008 για τα 50 χρόνια της στη μουσική σκηνή («Tina! 50th Anniversary Tour»), με την τουρνέ να σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων και το 2008 και το 2009!

Η «γιαγιά» (πλέον) της ροκ διαμένει μόνιμα στη Ζυρίχη από το 1995 με τον εδώ και πολλά χρόνια γερμανό σύντροφό της και στέλεχος δισκογραφικής Erwin Bach, έχοντας πάρει σήμερα την ελβετική υπηκοότητα.

Πηγή: www.newsbeast.gr